Segugio

SEGUGIO ITALIANO
Σεγκούτσιο Κοντότριχο

   Η ΣΥΝΟΠΤΙΚH ΙΣΤΟΡΙΚH ΠΕΡΙΛΗΨΗ

   Προέρχεται από το Αιγυπτιακό Λεβριέ, που έφεραν οι Φοίνικες πριν 2000 χρόνια στην Ελλάδα, την Ιταλία και σ’ όλες τις περιοχές της Μεσογείου.

   Το Ελληνικό Λαγωνικό και κατ’ επέκταση ο «Ελληνικός Ιχνηλάτης», που είναι και αυτός απόγονος του Αιγυπτιακού Λεβριέ, έχει κοινή καταγωγή με το Σεγκούτσιο.

   Το Αιγυπτιακό Λαγωνικό, ήταν κοινό στην Ελλάδα και την Νοτιοκεντρική Ιταλία μέχρι και την εποχή της Αναγέννησης και έδωσε τη γέννηση στο παρόν Segugio, του οποίου γενικές ανατομικές ιδιαιτερότητες έχουν διατηρηθεί σχεδόν χωρίς αλλαγή μέσω των αιώνων. Σκυλιά του ίδιου τύπου και του αναστήματος με τον παρόντα τύπο Segugio, παριστάνονται στα αγάλματα της "Diane the huntress" (Diane chasseresse) στο μουσείο της Νάπολης και αυτό "της Diane με το τόξο και το βέλος" (Diane tirant y l'arc) στο μουσείο Βατικανού. Στο κάστρο Borso d'Este (1600), μπορούμε να δούμε μια ζωγραφική που αντιπροσωπεύει τον ιδανικό τύπο του παρόντος Segugio.

   Με διασταυρώσεις των ντόπιων σκύλων τύπου Μπρακ, που υπήρχαν εκείνη την εποχή, οι Ιταλοί δημιούργησαν το Σεγκούτσιο σε δυο ποικιλίες: με σκληρό και λείο τρίχωμα.

SEGUGIO ITALIANO PELO RASO

Ομάδα: Σκυλιά Εργασίας- Ιχνηλάτες Προέλευση: Ιταλία Βιβλία Καταγραφής: FCI-Standard No 337/27-11-1989 Γενική εμφάνιση : Ο κορμός του είναι τετράγωνος, σε αρμονία με το γενικό σχήμα. Δεν είναι εκδηλωτικό σκυλί, έχει ζωηρό χαρακτήρα. Η γενική κατασκευή του είναι συμμετρική, με δυνατά κόκαλα και δυνατούς μύες. Υπάρχουν δυο τύποι: ενας με λείο τρίχωμα και ένας με σκληρό τρίχωμα, χωρίς καμία άλλη διαφορά στα σωματικά και κυνηγετικά χαρακτηριστικά. Ύψος: Το ύψος στο ακρώμιο είναι γύρω στα 52-58 cm για το αρσενικό και 48-56 cm για το θηλυκό. Βάρος 18-28 kg. Κρανίο: Το μήκος του πρέπει να είναι ίσο με το μήκος του ρύγχους και το πλάτος μικρότερο από το μισό του ολικού μήκους του κεφαλιού. Κεφάλι: Δολιχοκέφαλο. Το μήκος του είναι τα 4,5/10 του ύψους. Οι γραμμές του κρανίου και του ρύγχους, αποκλίνουν μεταξύ τους, η δε γραμμή του ρύγχους αν προεκταθεί προς τα πάνω, πρέπει να φτάνει στο μέσον μήκος του κρανίου. Το δέρμα στό κεφάλι πρέπει να είναι λεπτό και τεντωμένο, έτσι ώστε να φαίνεται (το κεφάλι) άσαρκο. Ελάχιστη ρινομετωπική κοιλότητα. Μάτια: Μεγάλα, φωτεινά και σε ημιπλάγια θέση. Ο βολβός κανονικός με σχήμα στρογγυλό. Η ίριδα με χρώμα σκούρο ώχρας και οι άκρες των βλεφάρων μαύρες. Η γραμμή των βλεφάρων φαίνεται αμυγδαλωτή. Μύτη: Ελαφρά κυρτή. Η γραμμή της αποκλίνει σε σχέση με τον άξονα του κρανίου.Η μουσούδα σε προφίλ, προεξέχει από την μπροστινή κάθετη γραμμή των χειλιών. Το χρώμα της είναι πάντα μαύρο. Χείλια: Τα πάνω, από μπροστά, έχουν το σχήμα ημικύκλιου. Είναι ελάχιστα αναπτυγμένα, έχουν λεπτή υφή και η ένωσή τους είναι πολύ ελαφρά τονισμένη. Οι άκρες των πάνω και κάτω χειλιών εντελώς μαύρες. Σαγόνια: Οχι δυνατά, με κανονική ανάπτυξη. Το κάτω σαγόνι είναι ίσιο σαν ευθεία γραμμή σ’ όλο το μήκος του. Αυτιά: Κρεμαστά, τριγωνικά, επίπεδα και φαρδιά. Η άκρη τους πρέπει να τελειώνει σε μύτη, που στρίβει ελαφρά προς τα μέσα. Η βάση ξεκινάει από το επίπεδο του ζυγωματικού τόξου. Το μήκος τους πρέπει να φτάνει μέχρι το 70% του συνολικού μήκους του κεφαλιού ή το 30% του ύψους στο ακρώμιο. Λαιμός : Το μήκος του είναι σχεδόν ίσο με το μήκος του κεφαλιού ή με τα 4/10 του ύψους στο ακρώμιο. Είναι λεπτός και ελαφρύς με καμάρα στο πάνω άκρο του. Στήθος : Πλάτος μέτριο. Το στέρνο να βρίσκεται στο επίπεδο της άκρης της ωμοπλάτης. Τα πλευρά κατεβαίνουν πέρα από το επίπεδο του αγκώνα, είναι βαθιά, χωρίς μεγάλη κυρτότητα. Η περιφέρεια του θώρακα πρέπει να είναι κατά Ό μεγαλύτερη από το ύψος στο ακρώμιο. Το ύψος του θώρακα να είναι το 38% του ύψους στο ακρώμιο . Ακρώμιο: Λίγο υψωμένο απ’ τη γραμμή της ράχης, στενό. Η ράχη είναι ίσια με μήκος 31% του ύψους στο ακρώμιο. Ωμοπλάτη μακριά, λεπτή, με κλίση προς το οριζόντιο επίπεδο από 450 - 550. Σώμα: Το μήκος του κορμού μετρούμενο από την άκρη της ωμοπλάτης μέχρι την άκρη του γλουτού, είναι ίσο με το μήκος στο ακρώμιο. Πλάτη: Οριζόντια. Νεφρά ενωμένα καλά με τη γραμμή της ράχης και κυρτά αν τα δούμε προφίλ. Κοιλιά: Λεπτοκαμωμένη, όχι πολύ μαζεμένη και ανεβασμένη. Μπροστινά άκρα: Βραχίονας κολλημένος στον κορμό, με μακρύς και λεπτούς μύες. Πήχης με ευθεία κάθετη γραμμή, στεγνός και λεπτός. Ο καρπός και το μετακάρπιο πρέπει να ακολουθούν την ευθεία κάθετη γραμμή του πήχη, να είναι μικρότερα σε μέγεθος απ’ αυτόν και στεγνά. Το πόδι έχει το σχήμα του λαγού (οβάλ), με δάχτυλα ενωμένα, σκεπασμένα με πυκνό και κοντό τρίχωμα. Πέλματα λεπτά και σκληρά, με χρώμα μαύρο. Νύχια δυνατά, γαμψά και μαύρα. Πίσω άκρα: Μηρός μακρύς, φαρδύς, με μύες που προεξέχουν. Το μήκος του όχι μικρότερο από το 1/3 του ύψους στο ακρώμιο. Εχει κατεύθυνση λοξή από πάνω προς τα κάτω και από πίσω προς τα μπρος. Γάμπα με λεπτούς μύες, το αυλάκι της κνήμης φαίνεται καθαρά. Μήκος κάπως λιγότερο από του μηρού. Κότσι χαμηλό, με όχι φαρδιές επιφάνειες. Η απόστασή του απ’ το έδαφος μέχρι το 27% του ύψους στο ακρώμιο. Πόδι λιγότερο οβάλ από το μπροστινό. Ουρά: Αρχίζει ψηλά πάνω στη γραμμή της πλάτης, ίδια σ’ όλο το μήκος της, εκτός απ’ την άκρη που λεπταίνει. Εχει μήκος το 57% του ύψους στο ακρώμιο. Στέκεται σαν χαντζάρα. Τρίχωμα : Υπάρχουν σκυλιά με λείο τρίχωμα και σκυλιά με σκληρό τρίχωμα. Το λείο τρίχωμα είναι πυκνό, γυαλιστερό, λεπτό και στιλπνό. Το σκληρό τρίχωμα είναι τραχύ σ’ όλο το σώμα, με μήκος περίπου 5 cm. Οι τρίχες στα οσφυϊκά τόξα δεν πρέπει να σκεπάζουν τα μάτια. Τα χρώματα που επιτρέπονται είναι: πορτοκαλί σε όλες τις αποχρώσεις, σκούρο κοκκινοκίτρινο, ανοιχτό κίτρινο, μαυροκόκκινο. Στα μαύρα σκυλιά επιτρέπονται ανταύγειες στο ρύγχος, τα φρύδια, στο στήθος, στα άκρα. Στο κίτρινο χρώμα επιτρέπεται άσπρο στο ρύγχος, αστέρι άσπρο στο στήθος, στο λαιμό, στα μετακάρπια και στα μετατάρσια, στην άκρη της ουράς και στα πόδια. Πάντως όσο λιγότερο άσπρο υπάρχει, τόσο το καλύτερο. Το μαύρο χρώμα με ανταύγειες κόκκινες, μπορεί να έχει άσπρο στο στήθος, οπότε ο σκύλος φαίνεται τρίχρωμος. Ελαττώματα: Θεωρείται ελάττωμα, οποιοδήποτε στοιχείο ξεφεύγει πολύ φανερά από τα standards, που περιγράφηκαν παραπάνω. Κρίνονται ακατάλληλα και απορρίπτονται τα σκυλιά που έχουν: Κρανιοπροσωπικούς άξονες συγκλίνοντες Αποχρωματισμός μουσούδας και άκρων των βλεφάρων. Μύτη κοίλη Χαλαρά και πεσμένα χείλια Κοντή ουρά Χρώμα σταχτί ή μολυβί, τιγρέ, καφέ, καστανό, πολύ άσπρο Βάδισμα περιπάτου ή συνεχόμενο τροτ

Ιδιοσυγκρασία - Κυνηγετικά Χαρακτηριστικά

Θεωρείται σκύλος με τέλεια κατασκευή σκελετού. Είναι ικανός να ακολουθεί και να καταδιώκει το θήραμα πολλές ώρες χωρίς σημάδια κούρασης. Χρησιμοποιείται σ’ όλα τα εδάφη με πολύ καλά αποτελέσματα. Εχει μεγάλη αντοχή, ζήλο και καλή ταχύτητα. Η ειδικότητα του Σεγκούτσιο είναι κυρίως ο λαγός, όπου τα καταφέρνει άριστα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Υπάρχει και η άλλη ράτσα Σεγκούτσιο με σκληρό τρίχωμα, που είναι γραμμένη στα

F.C.I. με Νο 198 (Segugio Italiano Pelo Forte). Η διαφορά τους είναι μόνο στο τρίχωμα, τα σωματικά και κυνηγετικά χαρακτηριστικά είναι τα ίδια.