Τρίτη 6 Μαρτίου 2012
BEEGLE
Με την καταγωγή τους από την ΑΓΓΛΙΑ, που χρονολογείται το 1200 M.X, το λαγωνικό αυτό δημιουργήθηκε για να κυνηγήσει το μικρό θήραμα ( λαγοί και κουνέλια ) από τη μυρωδιά των ιχνών τους. Η πρόωρη ανάπτυξη της φυλής πραγματοποιήθηκε πρώτιστα στη Μεγάλη Βρετανία. Το κυνήγι του λαγού με τα μικρά κυνηγόσκυλα ήταν δημοφιλές στην Αγγλία από το 14ο αιώνα, και ενώ αυτά τα κυνηγόσκυλα ήταν πιθανώς του τύπου λαγωνικών, το όνομα της φυλής δεν συμφωνεί με τη χρήση. Η πραγματική προέλευση του ονόματός του είναι αβέβαιη. Μπορεί να έχει παραχθεί από το παλαιό γαλλικό "be'geule", που σημαίνει το "φωνή που βγαίνει με ανοικτό το στόμα" και αναφέρεται στη βαθειά "λαρυγγώδη" φωνή των Beegles, όταν είναι στην καυτή αναζήτηση του θηράματος. Επίσης συχνά έχει προταθεί ότι ο όρος που αναφέρεται στο μέγεθος, σαν υποκοριστικό του κυνηγόσκυλου, ενδεχομένως παραγόμενος από το παλαιό αγγλικό "begele", ή ίσως το γαλλικό "beigh" ή κελτικό "beag", που σημαίνει "κακός μικρός".
Κατά τη διάρκεια του 18ου αιώνα, αυξανόταν η δημοτικότητα των Beegles, μεταξύ εκείνων που ήθελαν να ακολουθήσουν έναν πιο αθλητικό τρόπο κυνηγίου, και προτιμούσαν ένα σκυλί που θα "ξεμπέρδευε" με την ισχυρή του όσφρηση τους περίπλοκους λαβυρίνθους των λαγών. Στην πραγματικότητα λοιπόν τα Beegles δεν αναπτύχθηκαν από τις μεγαλύτερες φυλές των αλωπεκοθήρων σκύλων και τους δρόμωνες, αλλά από σκυλιά κυρίως με ισχυρή όσφρηση ( Στο σημείο αυτό υπάρχει μια κοινή παρερμηνεία.) Μια αναγέννηση του ενδιαφέροντος για το κυνήγι με τα Beegles άρχισε γύρω 1830, και η Phillip Honeywood ήταν κατά γενική παραδοχή ο κύριος πρωτοπόρος στην εκτροφή τους.
| Beegle | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Ιδιαίτερα Χαρακτηριστικά
Κυνηγετικός σκύλος με ισχυρότατη όσφρηση ιχνηλασίας, με αργό
μεθοδικό ψάξιμο. Είναι επίμονος, σχολαστικός και σπάνια θα του ξεφύγει
έστω και παλιότερο ίχνος. Έχει βαθειά λαρυγγώδη φωνή, με έντονες τις διαφορές τόνου κατά την διάρκεια της ιχνηλασίας ανάλογα με την φάση της, με αποκορύφωμα στην ανακάλυψη του κρυψώνα και στην καταδίωξη που όμως λόγω μεγέθους του σκύλου είναι αργή.
Δυσκολεύεται αρκετά σε κυνηγοτόπια με σφικτή βλάστηση, ιδίως στην καταδίωξη. Τα Beegles δουλεύουν πολύ καλά σε ζευγάρια ή ομάδα και οι φωνές τους με τον διαφορετικό τόνο είναι μια απόλαυση στον κυνηγότοπο.
Τέλος λόγω του ήπιου και γλυκού του χαρακτήρα, είναι πολύ καλός φίλος των παιδιών και ιδανικός για το σπίτι.
O Kρητικός Λαγωνικός είναι ο πιο σημαντικός εκπρόσωπος της ιθαγενούς πανίδας της Kρήτης. Bρίσκεται στο νησί για περισσότερα από 4000 χρόνια. H καταγωγή του βρίσκεται στους αρχαίους λαγωνικούς σκύλους της Aιγύπτου.
Mεταφέρθηκε στο νησί από τους Kρήτες θαλασσοπόρους και η συνεχής νησιωτική απομόνωσή δημιούργησε το σημερινό σκύλο. Eίναι γέννημα και θρέμμα της Kρήτης, είναι μια αμιγής ελληνική φυλή σκύλου και η αρχαιότερη κυνηγετική φυλή σκύλου στην Eυρώπη. Eίναι ένα ζωντανό ιστορικό μνημείο της Kρήτης μας, είναι ένα μέρος της δικής μας ιστορίας.
Κινδύνεψε σοβαρά να εξαφανιστεί. H Aνατολική Kρήτη είναι η περιοχή που κατάφερε να επιβιώσει. Πιο συγκεκριμένα, στους ορεινούς όγκους του Mεραμπέλου και της Iεράπετρας (γύρω από τα όρη Δίκτη), στα όρη της Σητείας (γύρω από τη Θρυπτή) και στο οροπέδιο της Zήρου βρέθηκαν τα τελευταία απομεινάρια του Kρητικού Iχνηλάτη, κοντά σε κτηνοτρόφους που τα χρησιμοποιούσαν και ως ποιμενικούς και σε κάποιους μερακλήδες κυνηγούς.
Η εργασία του :
Ο Κρητικός Λαγωνικός, ψάχνει τον κυνηγότοπο προσεκτικά και σχολαστικά, ενώ η τυλιγμένη του ουρά όταν πλησιάζει το θήραμα κινείται πιο νευρικά, αλλά δεν "κλαφουνάει" στον ντορό. Φτάνοντας στο μέρος όπου κρύβεται το θήραμα, πάντα με υποδειγματική ιχνηλασία, σηκώνει για λίγο ψηλά το κεφάλι για να εντοπίσει το σημείο της κρυψώνας (γιατάκι). Όταν το εντοπίσει και το πλησιάσει, θα το "δείξει" στον κυνηγό για λίγα δευτερόλεπτα με μια στιγμιαία φέρμα-στάση πριν το αστραπιαίο ξεφώλιασμα. Η καταδίωξη είναι γρήγορη, συνοδεύεται με την δυνατή και λεπτή φωνή του σκύλου, αλλά όχι μεγάλης διάρκειας. Όταν χάσει το καταδιωκόμενο θήραμα, γυρίζει πίσω στον κυνηγό για νέα ιχνηλασία. Η ταχύτητα δίωξης όμως είναι μεγάλη και πολλές φορές το θήραμα καταλήγει στα δόντια του.
Είναι συνηθισμένος να κυνηγάει σε μεγάλες θερμοκρασίες και σε σκληρά πετρώδη εδάφη. Εγκλιματίζεται εύκολα σε όλα τα εδάφη και είναι κατάλληλος σκύλος για όλους του λαγοκυνηγούς που δεν ενδιαφέρονται για δίωξη μεγάλης διάρκειας, αλλά για έναν εξαιρετικό ιχνηλάτη, ασύγκριτο ξεφωλιαστή με ιδιαίτερη ταχύτητα στην καταδίωξη και μεγάλη ικανότητα στην σύλληψη. Τέλος το γεγονός οτι δεν απομακρύνεται σε μεγάλες αποστάσεις από τον κυνηγό σε μεγάλης διάρκειας δίωξη,για πολλούς αποτελεί "πλεονέκτημα" γιατί δεν χάνεται, δεν κινδυνεύει από κλοπή ή συμπλοκή με λύκους και δεν καθυστερεί υπερβολικά να γυρίσει πίσω.
| Κρητικός Λαγωνικός | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Ιδιαίτερα Χαρακτηριστικά
Το τρίχωμά του είναι κοντρό, χοντρό και τραχύ στην αφή, σε
χρωματισμούς αμιγώς μαύρο, άσπρο,πορτοκαλί, ή άσπρο με μπαλώματα
πορτοκαλί. Η μουσούδα του είναι μεσαίου μεγέθους και το δάγκωμά του
είναι επίπεδο. Είναι πολύ ευκίνητος.
Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του είναι : Τα όρθια αυτιά του, χαρακτηριστικό που προδίδει την αρχαία του καταγωγή, και
η κουλουροειδής ουρά του Κυνηγετικός σκύλος με γερό και ελαφρύ σκελετό, είναι πολύ γρήγορος στο τρέξιμό του και πολύ αποδοτικός στην κυνηγετική εργασία του. Το σώμα του είναι λεπτό, δυνατό και μυώδες, με χαρακτηριστική φιγούρα σκύλου δίωξης, κατάλοιπο της αρχαίας καταγωγής και συγγένειάς του με τα λαγωνικά σκυλιά δίωξης της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.
Είναι προικισμένος με εξαιρετική όσφρηση ιχνηλάτη , πολύ γρήγορος στην καταδίωξη .Eίναι αρκετά σκληρός και έξυπνος, με ιδαίτερα ανεπτυγμένο το ένστικτο του φύλακα χώρου.
Ο Ελληνικός Ιχνηλάτης
Αρχέγονη Ελληνική φυλή που τα βασικά της χαρακτηριστικά παρέμειναν αναλλοίωτα στον χρόνο και αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στον έλληνα κυνηγό, την παράδοση και την λαγοθηρία.
Αν και καθαρά ελληνικό προιόν η διάδοσή της δεν ικανοποιεί τους λάτρεις της φυλής, ένας βασικός λόγος η έλλειψη μηχανισμού αναγνώρισης, σωστής αναπαραγωγής και τεχνογνωσίας. Η κατοχύρωση του πρότυπου φυλής από την διεθνή κυνολογική ομοσπονδία (FCI) έγινε το 1958, κίνηση που εξασφάλισε ορθά κριτήρια επιλογής καθαρόαιμων σκύλων και την αναπαραγωγή αυτών. Τα παραπάνω προβλήματα οδήγησαν τους λάτρεις της φυλής σε δημιουργία «ομίλου φίλων ελληνικού ιχνηλάτη» μόλις το 1998 στη ύστατη προσπάθεια εντοπισμού καταγραφής και αναπαραγωγής νέων σκύλων που ανταποκρίνονται στα στάνταρ της φυλής.
Σκύλος ολιγαρκής αφοσιωμένος, με δυνατό σκελετό χωρίς βάρος, ταχύτατος καλπαστής, έντονο κυνηγετικό ένστικτο και προσαρμόζεται με ευκολία και στα πιο δύσκολα μορφολογικά εδάφη, προικισμένος στην ιχνηλασία και στην καταδίωξη του λαγού χωρίς να υστερεί και στο κυνήγι του αγριόχοιρου μιας και η τόλμη σε συνδυασμό με την ευελιξία και την εξυπνάδα είναι χαρίσματα της φυλής.
Ο ελληνικός ιχνηλάτης αποτελεί ένα πραγματικό διαμάντι και καμάρι της ελληνικής παράδοσης και ιστορίας που πρέπει όλοι μας να το διαδώσουμε και να το προστατεύσουμε σαν κόρη οφθαλμού.
| Greek Hound | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Ιδιαίτερα ΧαρακτηριστικάΤο τρίχωμά του είναι κοντρό, χοντρό και τραχύ στην αφή, σε χρώμα μαύρο και σκούρο πορτοκαλί. Πολλές φορές έχει δύο άσπρα σημάδια στο στήθος. Η μουσούδα του είναι μεσαίου μεγέθους και το δάγκωμά του είναι επίπεδο. Είναι πολύ ευκίνητος.
Εξαιρετικά αφοσιωμένος, ο Ελληνικός Ιχνηλάτης, έχει ιδιαίτερα προσόντα, είναι πολύ ευγενικός στους τρόπους του, φιλικός και στοργικός. Πληγώνεται όταν παραμελείται και μπορεί να γίνει επιθετικός.
Αγροτόσκυλο, με γερό και ελαφρύ σκελετό, είναι πολύ γρήγορος στο τρέξιμό του και πολύ αποδοτικός στην κυνηγετική συνήθως εργασία του. Το σώμα του είναι δυνατό και μυώδες, αλλά ποτέ δεν υπερβαίνει τα κιλά του λόγω της υπερκινητικότητάς και της επιμονής του.
Είναι προικισμένος με εξαιρετική όσφρηση ιχνηλάτη , με προτίμηση στο κυνήγι λαγού και είναι αρκετά σκληρός και έξυπνος, πράγμα που τον βοηθάει να αποδίδει το ίδιο καλά και στο κυνήγι του Αγριόχοιρου.
ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΟΥ
Αγριόχοιρος - [Sus Scrofa] |
Το κυνήγι του αγριόχοιρου, του μεγαλύτερου θηλαστικού θηράματος στη
χώρα μας, ήταν και είναι μια επικίνδυνη δραστηριότητα που διεξάγεται
κάτω από αντίξοες καιρικές και εδαφικές συνθήκες για τους κυνηγούς και
τα σκυλιά. Οι ίδιοι παράγοντες που ισχύουν σήμερα, υπήρχαν από την
αρχαιότητα κατά τους χρόνους της οποίας οι αρχαίοι κυνηγοί αγριόχοιρων
έγιναν θρύλοι για τα κατορθώματά τους και η μυθολογία έχει να αναφέρει
πολλές τέτοιες ιστορίες, όπως τον Ηράκλειο άθλο "Ο Ερύμανθιος κάπρος", ο
"Καλιδόνειος κάπρος" και άλλες, που έγιναν καλιτεχνικές παραστάσεις σε
αμφορείς και έφτασαν στα χέρια μας από την αρχαιολογική σκαπάνη,
διηγούμενοι τα κατορθώματά τους. Γιατί ο φόνος του αγριόχοιρου ήταν
πράγματι ένα μεγάλο κατόρθωμα εκείνη την εποχή.
Αγριόχοιρος - [Sus Scrofa]
Αγριόχοιρος - [Sus Scrofa] |
|
|
||
|
Εξάπλωση και βιότοποι Το αγριογούρουνο ζεί και αναπαράγεται σε όλη την Ευρωπαϊκή ήπειρο (πλην των Βρετανικών νησιών), κάτω από τον 58ο βόρειο παράλληλο, στην βόρεια Αφρική, στην κεντρική και νότια Ασία. Έχει εισαχθεί επίσης με επιτυχία στη βόρεια Αμερική. Στη χώρα μας υπήρχε σχεδόν παντού από χιλιάδες χρόνια, ενώ σήμερα συναντάται στη Μακεδονία, Θράκη, Ήπειρο, Θεσσσαλία και Στερεά Ελλάδα. Έχει επίσης επανεισαχθεί από τις Κυνηγετικές Οργανώσεις με μεγάλη επιτυχία στην Πελοπόννησο. Είναι είδος δασόβιο. Ζεί στα πυκνά θαμνώδη δάση πλατύφυλλων, δρυός, καστανιάς και οξιάς. Συχνά όμως μετακινείται για αναζήτηση τροφής σε ελώδης εκτάσεις, σε γεωργικές καλλιέργειες που συνορεύουν με δάση ή ακόμα σε μεγάλα υψόμετρα το καλοκαίρι στην αλπική ζώνη. Βιολογία Ζεί κατά μέσο όρο 10 χρόνια, σε σπάνιες περιπτώσεις φτάνει όμως και παραπάνω από 15! Σε πλήρη ανάπτυξη φτάνει τα 170-200 κιλά. Έχει πολύ ανεπτυγμένη όσφρηση και ακοή ενώ η όρασή του είναι περιορισμένη. Το τρίχωμά του αποτελείται από δύο ειδών τρίχες, το κυρίως τρίχωμα είναι τρίχες μακριές, σκληρές και αραιές ενώ το πυκνό υπόστρωμα είναι τρίχες μαλακές και κοντές για να το προφυλλάσουν από τις χαμηλές θερμοκρασίες. Το τρίχωμα αλλάζει δυό φορές το χρόνο, τον Οκτώβρη και τον Μάϊο. Ο χρωματισμός του ποικίλλει ανάλογα τις εποχές, τις τοπικές γενιές και τον τόπο διατροφής του, από καφεκόκκινος, γκρι έως μαύρο Το κοντόχοντρο χαρακτηριστικό σχήμα του αγριόχοιρου οφείλεται στο δυσανάλογα μεγάλο σε μέγεθος κεφάλι του. Τα αυτιά του είναι σχετικά μεγάλα, τα οποία κινεί συνεχώς για να συλλάβει και τον πιο ανεπαίσθητο ήχο. Η μύτη έχει μακριά κατάληξη η οποία του επιτρέπει με την βοήθεια των δοντιών του να σκάβει προς αναζήτηση τροφής (ο «ζουρνάς» στην γλώσσα των γουροκυνηγών). Οι 4 κυνόδοντες εμφανίζονται αμέσως μετά την γέννησή του. Οι κυνόδοντες της πάνω σιαγόνας είναι μεγαλύτεροι και ισχυρότεροι απ'αυτούς της κάτω και όλοι έχουν διεύθυνση προς τα πάνω. Τα αρσενικά έχουν μεγαλύτερους κυνόδοντες από τα θηλυκά. Κλείνοντας οι σιαγόνες, η εξωτερική πλευρά των πάνω κυνόδοντων έρχεται σε επαφή με την εσωτερική πλευρά των κάτω. Το εύρος της τριβής των κυνόδοντων είναι διαγνωστικό στοιχείο της ηλικίας των ζώων. Στα ανήλικα είναι ανύπαρκτη και αυξάνει με την πάροδο των χρόνων. Ένας άλλος τρόπος να διαπιστωθεί εμπειρικά η ηλικία των ζώων μιας ομάδας είναι ο τρόπος που σκάβουν το έδαφος. Τα νεαρά άτομα σκάβουν ακανόνιστα, ενώ τα ενήλικα δημιουργούν συνεχείς κανονικές αυλακώσεις. Ο αγριόχοιρος είναι παμφάγο ζώο. Τρέφεται κυρίως με βελανίδια, κάστανα, διάφορα φρούτα και καρπούς, ρίζες και βολβούς τα οποία βγάζει σκάβοντας το έδαφος. Η επιδρομές του είναι συχνές σε καλλιέργειες πατάτας, παντζάρια και καλαμπόκια, ιδίως όταν οι καρποί είναι σε γαλακτώδη ακόμα μορφή. Το διαιτολόγιο συμπληρώνεται με μύκητες (μανιτάρια), σκουλήκια, σαλιγκάρια, προνύμφες εντόμων, έντομα, αμφίβια, ερπετά, τρωκτικά, αυγά αδαφόβιων πτηνών αλλά και ψοφίμια. Τα ψοφίμια είναι όμως συχνά πτώματα ζώων φορέων της τριχινιάσεως, ασθένειας που μεταδίδεται στον άνθρωπο, γι'αυτό το κρέας του αγριόχοιρου πρέπει να βράζεται καλά. 
Κοινωνική δομήΟι αγριόχοιροι διαβιούν σε ομάδες οι οποίες αποτελούνται από την μητέρα και τα μικρά των τελευταίων δύο ετών. Συχνά ενώνονται δύο ή περισσότερες ομάδες και σχηματίζουν κοπάδι. Αρχηγός της ομάδας ή του κοπαδιού είναι το γηραιότερο θηλυκό. Τα αρσενικά που είναι μεγαλύτερα των δύο ετών, σχηματίζουν μικρές ομόφυλες ομάδες ενώ τα γηραιότερα ζουν μόνα τους (μονιάδες). Οι ομάδες διατηρούν περιοχές επικράτειας και δεν τις εγκαταλείπουν όσο υπάρχει αρκετή τροφή εκεί. Οι περιοχές αυτές εκτείνονται ανάλογα με την επάρκεια τροφής για την συγκεκριμένη ομάδα και συχνά επικαλύπτονται με άλλες γειτονικής ομάδας. Η "σήμανση" της περιοχής επικράτειας γίνεται με το ξύσιμο ή την αποφλοίωση των κορμών των δέντρων. Η μετακίνηση της ομάδας για την τροφή γίνεται σε όλες σχεδόν της ώρες της ημέρας όταν δεν ενοχλείται, με συχνά διαλείματα τις μεσημεριανές ώρες κυρίως. Όταν όμως ενοχλείται έντονα όπως στην περίοδο του κυνηγίου, γίνεται κατά την διάρκεια της νύχτας. Σε περιόδους με έλειψη τροφής, η ομάδα μπορεί να διανύσει έως και 80 χιλ. Κατά την μακρά αυτή μετακίνηση η ομάδα σχηματίζει φάλαγγα, το ένα ζώο πίσω απ'το άλλο και είναι δύσκολη η καταμέτρησή τους από τα ίχνη. Ο αγριόχοιρος λατρεύει τα ..λασπόλουτρα, τα οποία τον απαλλάσουν από τα παράσιτα ενώ συγρόνως το δέρμα του λαμβάνει διάφορα ορυκτά άλατα και ιχνοστοιχεία. Αυτή του η δραστηριότητα τον αναγκάζει συχνά να διανύει μεγάλες αποστάσεις για να βρεί κατάλληλο τόπο. Μετά το λασπόλουτρο τρίβεται στους κορμούς των δέντρων ώστε να καθαρίσει την ξεραμένη λάσπη η οποία απομακρύνεται μαζί με τα παράσιτα. Αναπαραγωγή 
Είναι είδος πολυγαμικό. Η περίοδος οργασμού ξεκινά στα τέλη
Δεκεμβρίου και τελειώνει στα τέλη Ιανουαρίου. Η διάρκεια του οργασμού
των θηλυκών είναι 48 ώρες. Όλη την περίοδο του οργασμού τα αρσενικά
πλησιάζουν τις ομάδες των θηλυκών και τότε επιδίδονται σε άγριες μάχες,
αν και οχι θανατηφόρες, για την επικράτηση των πιο ισχυρών αρσενικών
τα οποία θα σχηματίσουν τα "χαρέμια" τους, τα οποία συνήθως
περιλαμβάνουν έως 8 θηλυκά.Η κυοφορία στις πρωτότοκες θηλυκές διαρκεί 114-130 ημέρες, ενώ στις ώριμες 133-140. Γεννούν από 3 έως 10 μικρά. Σε περιοχές ή σε περιόδους πολυκαρπίας με άφθονη τροφή, οι γεννήσεις είναι κατά μέσο όρο 6 μικρά, ενώ σε φτωχές περιόδους πολύ λιγότερα. Τα θηλυκά ωριμάζουν για αναπαραγωγή στην ηλικία των 12 μηνών, ενώ τα αρσενικά στους 18-24. Με ευνοϊκές συνθήκες διατροφής είναι δυνατόν τα θηλυκά να έχουν οργασμό σε μιρότερη ηλικία. Το θηλυκό απομακρυνόμενο απ'την ομάδα για την γέννα, κατασκευάζει υποτυπώδη φωλιά και γεννά μικρά με ανοικτά τα μάτια και ευθυβαδιστικά. Την πρώτη εβδομάδα παραμένουν στη φωλιά για προστασία από το ψύχος και ο θηλασμός τους διαρκεί 2-3 μήνες. Γεννιούνται με κοκκινωπό χρώμα με τις χαρακτηριστικές ανοικτοκίτρινες ραβδώσεις που τους δίνουν κάποια προσαρμογή με τον χρωματισμό του περιβάλλοντος. Οι ραβδώσεις διατηρούνται έως την ηλικία των 6 μηνών, (απαγορεύεται η θήρα τέτοιων μικρών) μετά την παρέλευση των οποίων, το χρώμα τους γίνεται καφέ, ενώ με την συμπλήρωση του πρώτου έτους αποκτούν τον χρωματισμό της ομάδας των ενηλίκων και ανεξαρτοποιούνται. Η θνησιμότητα των νογνών είναι μεγάλη τους πρώτους μήνες και φτάνει το 40-50% και οφείλεται στις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, στην αρπακτικότητα μεγάλων θηλαστικών και στα παράσιτα. Η έντονη σεξουαλική δραστηριότητα εξασθενίζει τα αρσενικά που χάνουν έως και το 20% του βάρους τους. Σε ευνοϊκές περιόδους πολυκαρπίας είναι δυνατόν να γίνουν δύο γέννες το χρόνο, μία τον Ιανουάριο και η δεύτερη στο τέλος Ιουλίου με αρχές Αυγούστου. | |||
ΕΚΤΟΣ ΔΡΟΜΟΥ ΟΔΗΓΗΣΗ
ΕΚΤΟΣ ΔΡΟΜΟΥ ΟΔΗΓΗΣΗ
Σε μαλακό λασπώδες έδαφος αυξήστε την ταχύτητα (δευτέρα ή τρίτη) και αποφύγετε να κάνετε τους τροχούς να γλιστρήσουν επιταχύνοντας πολύ. Εάν οδηγείτε πολύ γρήγορα κινδυνεύετε να κάνετε το αυτοκίνητο να αναπηδήσει και να χάσετε τον έλεγχό του. Εάν οδηγείτε πολύ αργά χάνετε ταχύτητα. Σε λάσπες οι μεγαλύτερες δυσκολίες συναντώται εκεί, όπου το έδαφος σχηματίζει βαθειές λακκούβες ή αυλακώσεις. Προσπαθείστε να αποφύγετε να διασχίζετε τις λακκούβες όταν αυτές είναι πολύ βαθειές, αυτό θα εμποδίσει το διαφορικό να έρθει σε επαφή με την λάσπη.
Προσπαθείστε να διατηρείτε πάντα σταθερή ταχύτητα. Αν οδηγείτε σε έδαφος με αυλακιές, αλλάζετε την επιτάχυνση και στρίβετε το τιμόνι από την μία πλευρά στην άλλη. Μην προσπαθείτε να ελίσσεστε έξω από τις αυλακώσεις, αφήστε το τιμόνι να να βρεί τον δρόμο του. Ελέγχετε τους τροχούς για να βαβαιωθείτε ότι δεν έχουν φράξει με λάσπη. Αυτό το φράξιμο θα εμπόδιζε τα ελαστικά να απομακρύνουν την λάσπη από το πέλμα.
Συνιστάται η μείωση της πίεσης στα ελαστικά ώστε να αυξηθεί η επιφάνεια επαφής τους με το έδαφος καθώς και η ικανότητά τους να "επιπλέουν" στην λάσπη ΧΙΟΝΙ
Σε διαδρομή με ελαφρό χιόνι τα ελαστικά σπάνε την κρούστα του χιονιού και έχουν απ'ευθείας πρόσφυση στο έδαφος. Χρησιμοποιείτε μια υψηλή σχέση στο κιβώτιο ταχυτήτων και αποφύγετε τις επιταχύνσεις ή τα απότομα φρεναρίσματα.
Σε διαδρομές με πολύ χιόνι αποφύγετε να δώσετε πολλές στροφές στον κινητήρα, χρησιμοποιείστε μια χαμηλή σχέση και προχωρήστε με χαμηλή ταχύτητα. Αυτό θα βοηθήσει τα ελαστικά να έχουν πρόσφυση στο χιόνι, αντί να γλιστρούν. Σε πολύ δυσμενείς συνθήκες θα ήταν σκόπιμο να βάλετε αλυσίδες.
Στον δρόμο διατηρείτε την κανονική πίεση ελαστικών. Σε δυσμενείς συνθήκες, μειώστε τη πίεση για να ενισχύσετε την ελκτική ικανότητα.
ΒΡΑΧΟΣ
Όταν οδηγείτε σε βραχώδη εδάφη αποφεύγετε τα χτυπήματα του κάτω μέρους του οχήματος στο έδαφος που ίσως προκαλέσει ζημιές στο διαφορικό, στο σύστημα μετάδοσης κίνησης ή στο αντιολισθητικό σύστημα πέδησης. Η δύναμη είναι πιο σημαντική από την ισχύ του κινητήρα όταν σκαρφαλώνετε σε βραχώδεις πλαγιές, επομένως προχωρείστε με μια χαμηλή σχέση, είναι το καλύτερο που έχετε να κάνετε. Χρησιμοποιείστε μικρές ταχύτητες για να αποφύγετε την ολίσθηση των ελαστικών.
Διατηρείστε την κανονική πίεση στα ελαστικά. Μείωση της πίεσης σημαίνει αύξηση του κινδύνου πρόκλησης εκδορών στα ελαστικά ή ακόμη και σχίσιμο στα πλευρά.
AΜΜΟΣ
Σε μη συμπαγή άμμο το να οδηγείτε το 4Χ4 όχημα με μια υψηλή σχέση, θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε σταθερή ταχύτητα. Αν ωστόσο το όχημα βυθιστεί στην άμμο, περάστε στην χαμηλή σχέση στο κιβώτιο ταχυτήτων. Η μη συμπαγής και μαλακή άμμος μειώνει την ελκτική ικανότητα και απαιτεί συνεχή ταχύτητα, συχνά με την χρησιμοποίηση όλου του γκαζιού.
Σε μη συμπαγή άμμο σας συμβουλεύουμε να μειώστε την πίεση στα ελαστικά για να αυξήσετε την ελκτική ικανότητα.
ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΕ ΠΟΤΑΜΙ
Όταν έχει κανείς να περάσει νερά είναι σημαντικό τα ηλεκτρικά μέρη να είναι καλά προστατευμένα. Μια καλή ιδέα είναι να περάσουμε γράσο (με βάση τη σιλικόλη) τα ευάλωτα μέρη. Είναι απολύτως αναγκαίο στην εισαγωγή αέρος να ΜΗΝ μπεί νερό. Η είσοδος νερού στον κινητήρα και στον ακροδέκτη επιφέρει σοβαρές βλάβες. Προτού επιχειρήσετε πέρασμα σε ποτάμι είναι σημαντικό να επιθεωρήσετε την διαδρομή.
- Λάβετε υπ'όψη σας ότι:
- Tο γρήγορο ρεύμα του ποταμού είναι ένδειξη ότι το νερό δεν είναι λασπώδες. Αργό ρεύμα δείχνει την ύπαρξη μαλακιάς και βαθειάς λάσπης.
- Ελέγχετε το βάθος του νερού και την παρουσία λάσπης με ένα ξύλο ή κάτι παρόμοιο. Βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν λακκούβες ή μεγάλες πέτρες που μπορεί να εμποδίσουν το πέρασμα.
- Παρατηρείστε προσεκτικά την είσοδο και την έξοδο που διαλέξατε. Λάβετε υπ'όψη ότι στην έξοδο η ταχύτητα θα είναι χαμηλή. Καθώς μπαίνετε στο νερό χρησιμοποιείστε την δευτέρα. Αν δημιουργείται ένα κύμα, αυτό σημαίνει ότι το νερό μπροστά από το όχημα είναι βαθύ και περνώντας αρκετά γρήγορα, το κύμα θα "σπάσει" στο καπό του οχήματος και δεν θα περάσει στον κινητήρα.
- Αφού πια βγείτε από το νερό, προχωρήστε πάντοτε με το ποδόφρενο
πατημένο ελαφρά, προκειμένου να αποκατασταθεί η αποτελεσματικότητα της
πέδησης. Μετά ελέγξτε εάν το ψυγείο του κινητήρα είναι απαλλαγμένο από
λάσπη ή φύλλα και σιγουρευτείτε ότι τα ελαστικά δεν έχουν υποστεί βλάβη.
Στο πέρασμα διατηρούμε τη κανονική πίεση ελαστικών, αφού δεν έχουμε τη δυνατότητα να διακρίνουμε τα εμπόδια στη διαδρομή αφού είναι καλυμένα από το νερό.
ΟΔΗΓΗΣΗ ΣΕ ΑΝΗΦΟΡΑ
Στην ανηφόρα ή σε μια απόκρημνη πλαγιά προχωρείτε πάντοτε ευθεία, ακολουθώντας την πλέον ευθεία διαδρομή για να δείτε αν υπάρχουν λακκούβες ή "σαμαράκια" που θα μπορούσαν στη χειρότερη περίπτωση να σας κάνουν να ντεραπάρετε. Μην αλλάξετε ταχύτητα όταν βρεθείτε μπροστά σε ένα εμπόδιο. Αν προσπαθείσετε να αλλάξετε ταχύτητα ενώ βρίσκεστε σε ανοδική πορεία θα χάσετε ταχύτητα. Προχωρείστε με την δευτέρα ή την τρίτη, σε ικανοποιητική ταχύτητα για να φτάσετε στην κορυφή της πλαγιάς. Εδώ προχωρείστε με την ταχύτητα που έχετε. Σε περίπτωση που δεν καταφέρετε να φτάσετε στη κορυφή, πατήστε ταυτόχρονα το ποδόφρενο και τον συμπλέκτη, βάλετε την όπισθεν και τραβήξτε τα πόδια σας ταυτόχρονα από το φρένο και τον συμπλέκτη και με το "κράτημα" της μηχανής, γυρίστε πίσω στη βάση της ανηφόρας, χωρίς να αγγίξετε κανένα πεντάλ.
Αν σβήσει η μηχανή πριν την κορυφή πατήστε το φρένο. Το όχημα διατηρείται ακίνητο από την ταχύτητα και το φρένο. Πατήστε τον συμπλέκτη, βάλετε την όπισθεν και ελευθερώστε τον συμπλέκτη. Γυρίστε γρήγορα τα κλειδιά για να βάλετε μπρός βγάζοντας το πόδι σας από το ποδόφρενο. Το βάρος του οχήματος θα ανάψει την μηχανή και το όχημα θα επιστρέψει στη βάση της ανηφόρας με το "κράτημα" της μηχανής.
ΟΔΗΓΗΣΗ ΣΕ ΚΑΤΗΦΟΡΑ
Προτού οδηγήσετε σε κατηφόρα, εξετάσετε τη διαδρομή έξω απ'το όχημα. Προχωρείστε μόνο με την πρώτη. Μην προσπαθήσετε να αλλάξετε ταχύτητα στο κιβώτιο ταχυτήτων, γιατί διατρέχετε τον κίνδυνο να μην μπει η ταχύτητα και να κινείστε χωρίς να έχετε τον έλεγχο του οχήματος. Μην φρενάρετε σε απότομες κατηφόρες. Αφήστε τη μηχανή να το κάνει. Στην περίπτωση που το όχημα αρχίσει να γλιστράει, μην επιταχύνετε και αφήστε τους τροχούς και τα ελαστικά να προσαρμοστούν στην ταχύτητα με την οποία κινείσθε. Αυτό θα αποκαταστατήσει τον έλεγχο και την ελκτική ικανότητα και σιγά-σιγά επιβραδύνετε. Όταν φτάσετε στη βάση της πλαγιάς, προσέξτε ώστε οι μπροστινοί προφυλακτήρες να μην χτυπήσουν στο έδαφος.
ΟΔΗΓΗΣΗ ΣΕ ΠΛΑΓΙΑ
Βρείτε μια εναλλακτική διαδρομή προκειμένου να αποφύγετε να διαβείτε μια πλαγιά. Να έχετε πάντα στο νού σας ένα δρόμο ασφαλείας. Αν είναι απόλυτα αναγκαίο να διασχίσετε καθέτως ένα μέτωπο πλαγιάς, κρατηθείτε όσο το δυνατόν πιο χαμηλά. Αν η πλαγιά γίνει επικίνδυνη στρίψετε προς τα κάτω και επιταχύνετε. Αυτό όχι μόνο θα εμποδίσει το όχημα να αναποδογυρίσει, αλλά θα σας επιτρέψει επίσης να αποκαταστήσετε την ελκτική ικανότητα και την πρόσφυση των ελαστικών.
ΧΑΝΤΑΚΙΑ & ΑΛΛΕΣ ΑΝΩΜΑΛΙΕΣ
Η διάβαση τους γίνεται εύκολα εάν τα διασχίσετε υπό την σωστή γωνία. Προσεγγίσετε το χαντάκι διαγώνια, μπαίνοντας με την μία ρόδα κάθε φορά και έτσι ώστε οι τροχοί να διατηρούν την ελκτική τους ικανότητα. Βεβαιωθείτε ότι το τιμόνι είναι ίσιο μέχρις ότου διασχίστε όλο το χαντάκι. Οι χαμηλές ανωμαλίες του εδάφους διασχίζονται με ανάλογο τρόπο, προκειμένου να μην μπλοκαριστεί το όχημα στην είσοδο ή στην έξοδο και να σταματήσει.
ΣΥΝΤΑΓΕΣ
|
Σε αμπελόφυλλα |
|
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ Καψαλίζετε τις πέρδικες, τις καθαρίζετε και τις πλένετε. Αφού τις σραγγίσετε, τις αλατοπιπερώνετε μέσα-έξω και διπλώνετε την κάθε μιά πέρδικα σε μιά λεπτή φέτα λαρδί. Εχετε πλύνει και σκουπίσει προσεχτικά τ`αμπελόφυλλα. Τυλίγετε κάθε πακέτο πέρδικα – λαρδί μέσα σε αμπελόφυλλα και τα στερεώνετε με σπάγγο. |
|
ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ Οταν ψηθούν αφαιρείτε τους σπάγγους και σερβίρετε πάνω σε τηγανισμένες φέτες ψωμιού, περιχύνοντας τες με την σαλτσούλα του ψησιματός τους. Σερβίρονται με σαλάτα εποχής και πατάτες τηγανητές. |
ΣΥΝΤΑΓΕΣ
|
|
ψητό στο φούρνο |
|
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ Τοποθετούμε το κρέας μέσα στη μαρινάδα, σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο και αφήνουμε το κρέας να μαριναριστεί τουλάχιστον για δύο μέρες. Εάν υπάρχει η δυνατότητα, αντί να μαρινάρουμε το κρέας φυλαγμένο στο ψυγείο, καλύτερα θα ήταν σε μια καλά προφυλαγμένη βεράντα τώρα το χειμώνα. Εκτέλεση Βγάζουμε το κρέας από το μαρινάδα, το στεγνώνουμε προσεκτικά σε χαρτί κουζίνας και το αλατίζουμε ελαφρά. Σ' ένα ευρύχωρο ταψί στρώνουμε κομμάτια από μπέικον πάνω στα οποία βάζουμε το κρέας και στη συνέχεια σκεπάζουμε και το υπόλοιπο με μπέικον. Το βάζουμε σε καλά προθερμασμένο και ζεστό φούρνο για 45 περίπου λεπτά. Στο μεταξύ βράζουμε τη μαρινάδα μαζί με όλα τα μπαχαρικά κα τα βότανα μέχρι να γίνει περίπου μισή σε ποσότητα. Εάν τη δοκιμάσετε θα δείτε ότι έχετε ένα πολύ πικάντικο και όξινο υγρό. Αφού το κρέας μείνει 45 λεπτά στο φούρνο βλέπετε πως το μπείκον έχει λιώσει, το κρέας έχει πάρει ένα βαθύ καφέ χρώμα και κολυμπάει σε ένα καραμελωμένο ζουμί από το κρέας. Συγκεντρώνουμε το ζουμί αυτό, το διαλύουμε στη μαρινάδα που έχουμε βράσει και με αυτό περιχύνουμε το κρέας που βρίσκεται ακόμη μέσα στο φούρνο. Το αφήνουμε να ψηθεί για άλλα 45 λεπτά και στη συνέχεια το βγάζουμε από το φούρνο και μεταφέρουμε το κρέας σε μια πιατέλα που έχουμε προηγουμένως ζεστάνει (τα πιάτα ζεσταίνονται βουτώντας τα σε καυτό νερό και σκουπίζοντάς τα μετά προσεκτικά). Συγκεντρώνουμε ξάνα το ζουμί του κρέατος από το ταψί σε ένα μικρό κατσαρολάκι και προσθέτουμε 2 ποτήρια βραστού νερού. Παράλληλα σε ένα μικρό μπωλ ανακατεύουμε 1 κουταλάκι του τσαγιού αλεύρι, ένα φλυτζάνι του τσαγιού κρέμα γάλακτος και 2 κουταλιές της σούπας ζωμό κρέατος και το ρίχνουμε στο κατσαρολάκι με το ζωμό όπου το αφήνουμε να πάρει μια-δυο βράσεις ανακατεύοντας συνεχώς. Η σάλτσα μας είναι έτοιμη. Σερβίρετε το κρέας με πατάτες και σάλτσα και συνοδεύετε με κόκκινο κρασί. Εάν δεν έχετε κυνήγι δοκιμάστε την ίδια συνταγή με αρνί και θα με θυμηθείτε! |
Το Κυνήγι από την Αρχαιότητα έως Σήμερα
Το Κυνήγι από την Αρχαιότητα έως Σήμερα |
|
Το κυνήγι είναι μια δραστηριότητα , η οποία σύμφωνα με την
επικρατούσα άποψη της
σύγχρονης παλαιοανθρωπολογίας , ήταν ο κύριος συντελεστής της εξέλιξης
του ανθρώπου από ένα πρωτεύον ζώο σε λογικό όν. Με την ανάπτυξη ολοένα
και πιο περίπλοκων τεχνικών , όπλων και εργαλείων για πιο προσοδοφόρο
κυνήγι ,
διαφοροποιήθηκαν από τα πρωτεύοντα της εποχής εκείνης και ανέπτυξαν με
την πάροδο των αιώνων εξελιγμένο εγκέφαλο.
Είναι δε αποδεκτό σήμερα, ότι δεν θα είχε την ίδια τύχη το είδος , αν
παρέμενε κυρίως φυτοφάγο. Αλωστε τα "αδέλφια" μας
φυτοφάγα πρωτεύοντα, ακόμη παραμένουν στην ίδια σχεδόν βιολογική θέση.Αργότερα ( πριν 25-30.000 χρ.) συνειδητοποιώντας την ουσιαστική αξία του κυνηγίου, άρχισε να του αποδίδει θεϊκή οντότητα , ζωγραφίζοντας με απαράμιλλη τέχνη κυνηγετικές παραστάσεις σε σπήλαια , που χρησιμοποιούσε σε θρησκευτικές και μυστικιστικές τελετές. Τέτοιες κυνηγετικές παραστάσεις απεικονίζονται σε βραχογραφίες της Παλαιολιθικής Εποχής, και στον Ελλαδικό χώρο ,στις οποίες φαίνεται ο τρόπος και τα μέσα που χρησιμοποιούνταν για την άσκηση του κυνηγίου.
Το κυνήγι γνώρισε την κορύφωση της "θεϊκής" του έννοιας στην αρχαία Ελλάδα. Αναρίθμητοι μυθικοί ήρωες απετέλεσαν για αιώνες το παράδειγμα για την εκπαίδευση των νέων, λόγω κυρίως των εξαιρετικών κυνηγετικών ικανοτήτων που τους αποδίδοντο ,οι οποίες μάλιστα πάντοτε ήσαν εφάμιλλοι των πολεμικών ικανοτήτων και της "θεϊκής" ανδρείας . Οι νέοι στην αρχαία Ελλάδα , εκπαιδεύοντο στην δεξιότητα του κυνηγίου, παράλληλα μ'αυτές της πολεμικής τέχνης και των γραμμάτων. Λόγω ακριβώς της σπουδαιότητας που είχε στην αρχαϊκή κοινωνία, το κυνήγι προστατευόταν από τη θεά Άρτεμη δεινή κυνηγό . Οχι βέβαια μόνο για την διατροφική του αξία , γιατί ήδη είχε αναπτυχθεί η γεωργία και η κτηνοτροφία , αλλά κυρίως για την εκπαιδευτική του , ενώ για τους ίδιους λόγους αποτέλεσε θέμα συγγραφικών έργων του Ξενοφώντα, του Αριστοτέλη κ.ά.
Με την κατάρευση της Ελληνικής δημοκρατικής κοινωνίας και έπειτα από την συστηματικοποίηση της γεωργίας και της κτηνοτροφίας, το κυνήγι έχασε την εκπαιδευτική και "θεϊκή" του υπόσταση και μετατράπηκε σε άθλημα (Ρωμαϊκή εποχή) και αργότερα ,σε ενασχόληση μόνο των προνομιούχων τάξεων (Μεσαίωνας - Αναγέννηση), με ιδιαίτερη όμως, πάντα, σημασία, όπως φαίνεται κυρίως από τα αναρίθμητα έργα τέχνης που έχουν εμπνευστεί από κυνηγετικά θέματα.
Μετά τη Γαλλική Επανάσταση παύει να είναι προνόμιο των λίγων και σταδιακά εξαπλώνεται σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. Η εξάπλωση, όμως, του κυνηγίου ήρθε, δυστυχώς, σε μια εποχή που ο άνθρωπος, ενθουσιασμένος από τη δύναμη που του έδινε η συνεχώς εξελισσόμενη τεχνολογία, αγνοεί παντελώς το περιβάλλον και τους νόμους της φύσης, με μια αλαζονεία που γίνεται ιδιαίτερα αισθητή στις πρωτοεμφανιζόμενες βιομηχανικές περιοχές και στις αποικίες, όπου ο "εκπολιτισμός" συνοδεύτηκε από ανεξέλεγκτες και καταστροφικές επεμβάσεις στο περιβάλλον, με ολέθρια αποτελέσματα για την πανίδα.
Η τεράστια πληθυσμιακή έκρηξη του ανθρώπου , είναι βέβαια και η κυριότερη αιτία της καταστροφής των παραδοσικών βιοτόπων . Η ολοένα και περισσότερο αναζήτηση ζωτικού χώρου και πηγών τροφής και ενέργειας συνεχίζεται και σήμερα από τον άνθρωπο που επεκτείνει συνεχώς τον ζωτικό του χώρο εις βάρος της άγριας πανίδας και χλωρίδας του πλανήτη μας. Τεράστιες παρθένες εκτάσεις οικοδομούνται, (τουρισμός κ.α), δάση εκχερσώνονται καθημερινά στην προσπάθεια εύρεσης νέας γης για το είδος μας, όχι μόνο στις υπανάπτυκτες χώρες αλλά και στην καρδιά των βιομηχανικών και ανεπτυγμένων χωρών. Η "ανάπτυξη" ήταν και είναι το "σλόγκαν" που οδήγησε στην εξαφάνιση αναρίθμητους βιότοπους με ανάλογη μείωση ή ακόμη και εξαφάνιση πολλών ειδών.
Παρόμοιες ανακατατάξεις και εξαφανίσεις εκατομμυρίων εδών , υπήρξαν βέβαια και στο παρελθόν πριν την εμφάνιση του ανθρώπου, μόνο που συνέβησαν κατά την διάρκεια πολλών χιλιάδων ετών και όχι σε τόσο σύντομο για το βιολογικό ρολόϊ του πλανήτη μας διάστημα. Ισσοροπία δεν υπήρξε ποτέ στη φύση με την έννοια που ακόμη και σήμερα ευαγγελίζονται οι διάφορες οικολογικές οργανώσεις. Η βιόσφαιρα συνεχώς ανανεώνεται και νέα είδη εμφανίζονται καταλαμβάνοντας βιολογικούς θώκους των ειδών που δεν καταφέρνουν να προσαρμοστούν με τις αλλαγές.
Δεν μπορεί λοιπον ένα "κλειστό" φυσικό σύστημα που έχει υποστεί αλλοιώσεις, χωρίς μελέτη, σχεδιασμό και παρεμβάσεις να επιβιώσει . Οπου δοκιμάστηκε κάτι παρόμοιο , απέτυχε με δραματικά αποτελέσματα για την τοπική πανίδα και χλωρίδα. Είναι γνωστά μερικά παραδείγματα. Π.Χ στην Αμερική και στην πολιτεία του Wiskoncin , απαγορεύτηκε κάθε ανθρώπινη παρουσία και παρέμβαση σε μια τεράστια δασώδη έκταση. Τα ελάφια και τα ζαρκάδια πολαπλασιάστηκαν με εκπληκτικό ρυθμό τα πρώτα χρόνια και οι οικολογικές Οργανώσεις πανυγήριζαν! Όμως ο τεράστιος αριθμός τους δεν ήταν δυνατόν να ελεγθεί από τα αρπακτικά της περιοχής και τα πυκνά δάση άρχιζαν να απογυμνώνονται και σε λίγα χρόνια τα δύστυχα ζώα πέθαιναν κατά εκατοντάδες από ασιτία και αρώστιες. Το ίδιο συνέβη και σε ένα καντόνι της Ελβετίας όπου απαγορεύτηκε το κυνήγι . Η ειρωνεία ήταν ότι οι ίδιες αρχές που απαγόρευσαν το κυνήγι εκεί , χρειάσθηκαν τις πληρωμένες υπηρεσίες των κυνηγών για να μειώσουν τον τεράστιο αριθμό των ζώων που αποδεκάτιζαν τα δάση του καντονιού!!
Ενα άλλο παράδειγμα που αναδεικνύει με τον πλέον γλαφυρό τρόπο τον σωτήριο ρόλο του κυνηγίου , όχι μόνο στον έλεγχο των πληθυσμών της άγριας ζωής, αλλά και στην ίδια την σωτηρία των ζώων και των ανθρώπινων πληθυσμών της περιοχής, είναι το προγραμματισμένο κυνήγι στα εθνικά πάρκα της Αφρικής. Εκεί πριν λίγα μόνο χρόνια, οι τεράστιες "προστατευμένες" περιοχές των Εθνικών πάρκων στις υποανάπτυκτες αυτές χώρες, δεν μπορούσαν , παρ'όλο τον τέλειο βιότοπό τους να συντηρήσουν ούτε τους ανθρώπους των χωριών που ζούσαν εκεί , αλλά ούτε και τα ζώα που αποδεκατίζονταν από την "λαθροθηρία" των κατοίκων. Παρ'όλες τις απεγνωσμένες προσπάθειες διεθνών οργανισμών που έστειλαν εκεί εκατοντάδες αντιπροσώπους με χρήματα και τροφές, δεν μπορούσαν να πείσουν τους ντόπιους οτι θα έπρεπε να προσέχουν τα άγρια ζώα αντί να τα σκοτώνουν. Οι ντόπιοι έβλεπαν τα ζώα σαν τροφή και χρήματα από την εκμετάλευση των οστών, δερμάτων κλπ. αλλά κυρίως σαν "εμπόδιο" στην επέκτασή τους σε νέες περιοχές. Κανένας δεν ήταν διατεθιμένος να διακινδυνέψει την ζωή του σε μια αντιπαράθεση με τους λαθροθήρες.
Όταν άρχισαν τα κυνηγετικά προγράμματα είδαν το όφελος! Ενα τέτοιο κυνηγετικό πρόγραμμα εκπονείται για κάθε περιοχή , και προβλέπει μετά από λεπτομερή καταγραφή, πόσα και ποιά ζώα θα κυνηγηθούν από κυνηγούς απ'όλο τον κόσμο που είναι διατεθιμένοι να χρυσοπληρώσουν για κυνηγετικά τρόπαια. Τα χρήματα που συγκεντρώνονται είναι αρκετά και για την ανάπτυξη των χωριών και για την συντήρηση εκπαιδευμένου σώματος θηροφυλακής που θα εξασφαλίζει ικανό αριθμό ζώων για την επόμενη κυνηγετική περίοδο. Ειδικοί χώροι διαμονής έχουν διαμορφωθεί μέσα στα πάρκα που αποφέρουν επί πλέον χρήματα από παρατηρητές ζώων. Σήμερα οι ίδιες οι κυβερνήσεις πολλών Αφρικανικών χωρών υποστηρίζουν τέτοια προγράμματα και τα αποτελέσματα είναι ορατά πλέον σε όλους. Οι πληθυσμοί των άγριων ζώων σε αυτές τις περιοχές είναι σταθεροί και δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει κίνδυνος γι'αυτά όσο λειτουργούν τέτοια προγράμματα, αλλά και οι κάτοικοι των περιοχών αυτών κατανόησαν την ανάγκη προστασίας τους αφού τους αποδίδουν ένα πραγματικά σωτήριο εισόδημα. Σχεδόν όλες οι μεγάλες διεθνείς οικολογικές οργανώσεις παραδέχονται σήμερα οτι χωρίς το ελεγχόμενο κυνήγι πολύ λίγα θα μπορούσαν να γίνουν για την σωτηρία των ζώων.
Βέβαια η χώρα μας είναι ακόμη πολύ πίσω σε οργάνωση τέτοιων προγραμμάτων αειφόρου ανάπτυξης των βιοτόπων. Την ώρα που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως στην Αμερική , οι κυνηγετικές οργανώσεις έχουν πρωτεύοντα ρόλο και ευθύνη για τις κυνηγετικές περιοχές, εκπονώντας και εφαρμόζοντας μεγάλα προγράμματα διαχείρησης των βιοτόπων , στην Ελλάδα η απηρχειωμένη κυνηγετική νομοθεσία , απαγορεύει σχεδόν κάθε επέμβαση!! Αλλά και οι κυνηγετικές μας οργανώσεις δεν είναι άμοιρες ευθυνών. Ξοδεύτηκαν δις δραχμές από τις συνδρομές των κυνηγών σε πομπώδεις "απελευθερώσεις" θηραμάτων , χωρίς κανένα επιστημονικό πρόγραμμα και ουδεμία μέριμνα για ειδικές εγκαταστάσεις, με μηδενικά φυσικά αποτελέσματα. Δεν ασκήθηκε ποτέ ουσιαστική πίεση στα πολιτικά κόμματα και στους εκάστοτε Υπουργούς για κάποια αλλαγή της νομοθεσίας που θα επέτρεπε στις οργανώσεις μας να έχουν λόγο στα κυνηγετικά θέματα.
Τα τελευταία μόνο χρόνια κατανοήθηκε επιτέλους από τις κυνηγετικές οργανώσεις , η σπουδαιότητα αυτών των προγραμμάτων και συκροτήθηκαν επιστημονικές ομάδες από ειδικούς συνεργάτες των Κυνηγετικών Ομοσπονδιών. Ηδη έχουν εκπονηθεί και είναι στο στάδιο της υλοποίησης τέτοια προγράμματα διαχείρησης (Κακοπλεύρι Γρεβενών) με πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Πάντα όμως προσκρούουν στην αρτηριοσκληρωτική στάση της ηγεσίας και των παραγόντων του Υπουργείου Γεωργίας, που δεν θέλουν να χάσουν τον έλεγχο των αγροτικών και κτηνοτροφικών εκτάσεων. Κύριο μέλημα των Οργανώσεών μας πρέπει να είναι η πίεση με όλα τα μέσα προς τους πολιτικούς για συνεργασία σε αυτά τα προγράμματα. Πρέπει να οραματιστούμε και να επιδιώξουμε να γίνει πραγματικότητα , μια αποκεντρωμένη σε Νομαρχιακό επίπεδο "εξουσία" που θα έχει κύριο ρόλο στην σχεδίαση και υλοποίηση προγραμμάτων διαχείρησης , με την παράλληλη ενημέρωση, επιμόρφωση και βοήθεια των κυνηγετικών συλλόγων.
Κάθε χρόνο οι κυνηγοί καταβάλλουν εισφορά υπέρ του Κεφαλαίου Θήρας, η οποία συνολικά ανέρχεται στο ποσό των 10.000.000 € .
Σύμφωνα με στοιχεία της Πανελλήνιας Ένωσης Βιοτεχνών και Επαγγελματιών Κυνηγετικών Ειδών ο ετήσιος τζίρος από την κυνηγετική δραστηριότητα ανέρχεται στα 110.750.000 € και οι εργαζόμενοι στον κλάδο ανέρχονται στις 10.000.
Αξιοσημείωτη, όμως, είναι η συμβολή του κυνηγίου και στην ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας ορεινών και παραμεθόριων περιοχών, ενισχύοντας τον εσωτερικό τουρισμό, ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες, που οι κυνηγοί είναι σχεδόν οι μοναδικοί "χρηματοδότες". Πολλά ξενοδοχεία, εστιατόρια, πρατήρια καυσίμων των περιοχών αυτών οφείλουν την ύπαρξή τους και συντηρούνται σχεδόν αποκλειστικά από τους κυνηγούς. Σύμφωνα όμως με διεθνείς στατιστικές , αυτός ο τομέας, ο κυνηγετικός τουρισμός, θα ωφεληθεί περισσότερο από την επιστημονικά οργανωμένη και διαχειριζόμενη αγροτική και κτηνοτροφική γη.
Τα ωφέλη θα είναι διπλά . Θα προέρχονται από τα κέρδη της αύξησης των κυνηγετικών εκδρομών σε πλούσιες σε θηράματα περιοχές και από την παράλληλη γεωργική και κτηνοτροφική εκμετάλευση, η οποία θα γίνεται και αυτή εφαρμόζοντας νέες και αποδοτικές τεχνικές και καλιέργειες , που θα επιτρέπουν την διαμονή και πολαπλασιασμό των θηραμάτων από την μία και παράλληλα παράγουν αποδοτικότερα και πιο "καθαρά" είδη. Τέτοια παραδείγματα και τεχνικές υπάρχουν και μάλιστα στην "υποανάπτυκτη" γειτονιά μας! (Βουλγαρία κ.α.)
Το κυνήγι σήμερα δεν είναι μόνο ένα αταβιστικό κατάλοιπο στον άνθρωπο.
Δεν είναι μόνο μια άριστη πηγή καθαρής τροφής.
Δεν είναι μόνο η συνέχιση μιας παραδοσιακής δραστηριότητας.
Δεν είναι μόνο η συντήρηση μιας φυσικής ευρωστίας του νού και του σώματος.
Είναι και μια "πνευματική έξοδος" του ανθρώπου της πόλης και του χωριού. Είναι η μαγεία μιας ελπιδοφόρας ανατολής και τα μελαγχολικά χρώματα σ'ένα ηλιοβασίλεμα.
Είναι η μυρωδιά της φύσης που σε τυλίγει από παντού και σε κάνει να αισθάνεσαι ένα μαζί της και ΟΧΙ εχθρός της.
Είναι η εκκωφαντική ησυχία του δάσους και του βουνού με μόνη "παραφωνία" το λαχάνιασμα το δικό σου και του πιστού σου φίλου, του σκύλου σου. Είναι η ηδονή της υπερπροσπάθειας που καταβάλεις , σε δύσκολες καιρικές και εδαφικές συνθήκες , με μόνη επιβράβευση ίσως, την ανάληψη ενός μικρού "τόκου" από το θηραματικό κεφάλαιο.
Είναι τέλος μια απαραίτητη δραστηριότητα για την ίδια την σωτηρία της φύσης.
ΣΕ ΕΠΙΦΥΛΑΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΛΥΣΣΑ
Η ανακοίνωση ΕΔΩ : Ενισχυμένη Επιφυλακή για τη λύσσα και μέτρα προφύλαξης.pdf ΘΕΜΑ: Ενισχυμένη Επιφυλακή για τη λύσσα και μέτρα προφύλαξης.
ΠΡΟΣ:
Σύμφωνα με τα νεότερα επιδημιολογικά δεδομένα και τις υποδείξεις της Δ/σης Υγείας των Ζώων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, η λύσσα ενδημεί μέσω της άγριας πανίδας στα βαλκανικά κράτη (Αλβανία, FYROM, Βουλγαρία κ.α.) και στην Τουρκία και ειδικά σε περιοχές που συνορεύουν με την χώρα μας. Μετά την αναφορά κρούσματος λύσσας σε ζώο της άγριας πανίδας στην Π.Γ.Δ.Μ., σε περιοχή πολύ κοντά στα σύνορα της Ελλάδας, δεν μπορεί να αποκλειστεί η ενδεχόμενη είσοδος του ιού στην χώρα μας από τα γειτονικά κράτη.- - Κυνηγετικές Ομοσπονδίες - Έδρες τους
Με την υποχρέωση να το διαβιβάσουν στους Κ.Σ.
περιφέρειας τους και οι τελευταίοι στα μέλη τους.- - Κυνηγετικό Τύπο
Επειδή οι κυνηγοί ανήκουμε στις ειδικότερες ομάδες του πληθυσμού που είναι περισσότερο εκτεθειμένες στον ιό, παρακαλούμε για την άμεση και διαρκή ενημέρωση των μελών σας, σχετικά με την λύσσα και τις επιπτώσεις της στην Δημόσια Υγεία , ώστε να μειωθεί ενδεχόμενος κίνδυνος έκθεσης-μόλυνσης.
Συγκεκριμένα τα πρώτα μέτρα προφύλαξης συνοψίζονται στα εξής:
Τέλος, σας ενημερώνουμε ότι βρισκόμαστε σε διαρκή συνεργασία με την Δ/ση Υγείας των Ζώων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, για την κατάρτιση και υλοποίηση κοινού σχεδίου δράσης, με στόχο την επιτυχή αντιμετώπιση της λύσσας. Το σχέδιο δράσης μεταξύ άλλων θα περιλαμβάνει και τη συντονισμένη συμμετοχή των κυνηγών στη συλλογή δειγμάτων, κυρίως αλεπούς, απαραίτητων για την επιτήρηση της λύσσας. Παρακαλούμε για τις άμεσες και υπεύθυνες ενέργειές σας ώστε να συμβάλλουμε κατά το δυνατόν περισσότερο στη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας.- Εμβολιασμός από κτηνίατρο με εγκεκριμένο αντιλυσσικό εμβόλιο, όλων των κυνηγετικών σκύλων που διαμένουν στις περιοχές των νομών Θεσπρωτίας, Ιωαννίνων, Γρεβενών, Καστοριάς, Κοζάνης, Φλωρίνης, Ημαθίας, Θεσσαλονίκης, Κιλκίς, Πέλλας, Σερρών, Δράμας, Έβρου, Καβάλας, Ξάνθης, Ροδόπης, καθώς και αυτούς που θα μετακινηθούν σε αυτούς, πριν από την μετακίνησή τους στους παραπάνω νομούς.
- Αποφυγή επαφής κυρίως με την αλεπού, το λύκο και το τσακάλι, που φέρονται ως οι κύριες δεξαμενές της λύσσας
- Ενημέρωση της οικείας Κτηνιατρικής Διεύθυνσης, σε περίπτωση εντοπισμού νεκρών ζώων ή ζώων που δείχνουν κατά κοινή αντίληψη άρρωστα. Σε περίπτωση δαγκώματος από άγριο ή οικόσιτο ζώο, να εντοπίζονται όλες οι πληγές, να γίνεται άμεσα καλό πλύσιμό τους με άφθονο νερό και σαπούνι και να αναζητείται το συντομότερο ιατρική βοήθεια.
- Συμμόρφωση με τις τυχόν οδηγίες των Κτηνιατρικών Υπηρεσιών όσον αφορά τα μέτρα προφύλαξης στα ζώα.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΝΙΚ. ΠΑΠΑΔΟΔΗΜΑΣ ΓΕΩΡΓ. ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ
ΕΙΡΘΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ
Από τη Δευτέρα 16 Ιανουαρίου είναι διαθέσιμο και
στην Ελλάδα το πρώτο και πολυαναμενόμενο εμβόλιο κατά της λεϊσμανίωσης
του σκύλου
Το εμβόλιο CaniLeash περιέχει πρωτεΐνες του παράσιτου για τις οποίες μπορεί να παράγει αντισώματα το ανοσοποιητικό σύστημα. Χορηγείται σε τρεις δόσεις, με μεσοδιαστήματα τριών εβδομάδων. Όπως είχε εξηγήσει στο in.gr ο κτηνίατρος Νικόλαος Παραγυιός, το κόστος για κάθε δόση κυμαίνεται γύρω στα 50 ευρώ.
Πριν από τον εμβολιασμό προηγείται αιματολογική εξέταση προκειμένου να βεβαιωθεί ότι ο σκύλος είναι αρνητικός στο παράσιτο, δηλαδή δεν φέρει αντισώματα που υποδηλώνουν παλαιότερη λοίμωξη. Το κόστος του εμβολιασμού είναι υψηλό, ωστόσο είναι σημαντικά μικρότερο από το κόστος της θεραπείας για το καλααζάρ σε περίπτωση μόλυνσης.
«Η νόσος οφείλεται στο πρωτόζωο Leishmania infantum. Μεταδίδεται από τις σκνίπες και μόνο» αναφέρει ο κ. Παραγυιός. Τα σκυλιά που κινδυνεύουν περισσότερο, επισημαίνει, είναι αυτά που ζουν σε κήπους και γενικά κοντά σε βλάστηση, όπου συχνάζουν οι σκνίπες φλεβοτόμοι (Phlebotomus) που μεταδίδουν το πρωτόζωο. Το μικροσκοπικό παράσιτο προσβάλλει τα εσωτερικά όργανα όπως το συκώτι και ο σπλήνας και, χωρίς θεραπεία, οδηγεί σχεδόν πάντα στο θάνατο.
Τα συχνότερα συμπτώματα είναι απώλεια βάρους -παρόλο που ο σκύλος διατηρεί την όρεξή του- δερματικά προβλήματα όπως πιτυρίαση, αιμορραγία από τη μύτη και προβλήματα στις αρθρώσεις, αναφέρει ο κ. Παραγυιός. Όπως εξηγεί, «η λεϊσμανίαση δεν μεταδίδεται απευθείας από τον σκύλο στον άνθρωπο. Επιπλέον, η σκνίπα του σκύλου ή ζωόφιλος σκνίπα είναι διαφορετική από τη σκνίπα του ανθρώπου. Για να μεταδοθεί η νόσος από τον σκύλο στον άνθρωπο πρέπει κάποια ζωόφιλη σκνίπα να κάνει λάθος και να τσιμπήσει άνθρωπο. Αυτό δεν συμβαίνει συχνά αλλά δεν είναι και εντελώς απίθανο, αφού κάθε χρόνο έχουμε στην Ελλάδα περίπου 70 περιστατικά λεϊσμανίασης σε ανθρώπους» επισημαίνει ο κ. Παραγυιός.
Το εμβόλιο CaniLeash περιέχει πρωτεΐνες του παράσιτου για τις οποίες μπορεί να παράγει αντισώματα το ανοσοποιητικό σύστημα. Χορηγείται σε τρεις δόσεις, με μεσοδιαστήματα τριών εβδομάδων. Όπως είχε εξηγήσει στο in.gr ο κτηνίατρος Νικόλαος Παραγυιός, το κόστος για κάθε δόση κυμαίνεται γύρω στα 50 ευρώ.
Πριν από τον εμβολιασμό προηγείται αιματολογική εξέταση προκειμένου να βεβαιωθεί ότι ο σκύλος είναι αρνητικός στο παράσιτο, δηλαδή δεν φέρει αντισώματα που υποδηλώνουν παλαιότερη λοίμωξη. Το κόστος του εμβολιασμού είναι υψηλό, ωστόσο είναι σημαντικά μικρότερο από το κόστος της θεραπείας για το καλααζάρ σε περίπτωση μόλυνσης.
«Η νόσος οφείλεται στο πρωτόζωο Leishmania infantum. Μεταδίδεται από τις σκνίπες και μόνο» αναφέρει ο κ. Παραγυιός. Τα σκυλιά που κινδυνεύουν περισσότερο, επισημαίνει, είναι αυτά που ζουν σε κήπους και γενικά κοντά σε βλάστηση, όπου συχνάζουν οι σκνίπες φλεβοτόμοι (Phlebotomus) που μεταδίδουν το πρωτόζωο. Το μικροσκοπικό παράσιτο προσβάλλει τα εσωτερικά όργανα όπως το συκώτι και ο σπλήνας και, χωρίς θεραπεία, οδηγεί σχεδόν πάντα στο θάνατο.
Τα συχνότερα συμπτώματα είναι απώλεια βάρους -παρόλο που ο σκύλος διατηρεί την όρεξή του- δερματικά προβλήματα όπως πιτυρίαση, αιμορραγία από τη μύτη και προβλήματα στις αρθρώσεις, αναφέρει ο κ. Παραγυιός. Όπως εξηγεί, «η λεϊσμανίαση δεν μεταδίδεται απευθείας από τον σκύλο στον άνθρωπο. Επιπλέον, η σκνίπα του σκύλου ή ζωόφιλος σκνίπα είναι διαφορετική από τη σκνίπα του ανθρώπου. Για να μεταδοθεί η νόσος από τον σκύλο στον άνθρωπο πρέπει κάποια ζωόφιλη σκνίπα να κάνει λάθος και να τσιμπήσει άνθρωπο. Αυτό δεν συμβαίνει συχνά αλλά δεν είναι και εντελώς απίθανο, αφού κάθε χρόνο έχουμε στην Ελλάδα περίπου 70 περιστατικά λεϊσμανίασης σε ανθρώπους» επισημαίνει ο κ. Παραγυιός.
ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ
Ψηφίστηκε ο νέος νόμος για αδέσποτα και κατοικίδια ζώα
Με ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ) ψηφίστηκε επί της αρχής, το νομοσχέδιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό.
Η σημαντικότερη αλλαγή που πέρασε τελικά είναι οτι η διατήρηση της βάσης δεδομένων των microchips περνά πλέον στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ενώ μέχρι σήμερα την ευθύνη είχε ο Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος). Δημιουργείται διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση microchips ώστε να μπορούν οι κτηνίατροι να καταχωρούν απευθείας ή να αναζητούν στοιχεία ζώου.
Στο άρθρο 5 παρ.7 επιβάλλεται η αναγραφή του αριθ. του μικροτσίπ σε όλες τις σχετικες αγγελίες:
"Μετά παρέλευση 30 ημερών από την δημοσίευση του νόμου αυτού, απαγορεύεται η δημοσίευση αγγελειών για ζώα συντροφιάς, προς πώληση, υιοθεσία ή δωρεάν παραχώρηση σε εντυπα, φυλλάδια, τοιχοκολλήσεις ή σε ιστοσελίδες, αν δεν αναφέρεται ο αριθμός της ηλεκτρονικής τους σήμανσης. "
Προβλέπεται προαιρετικά από κάθε Δήμο να επιβάλλει τέλος σήμανσης για τα ιδιόκτητα ζώα έως 3 ευρώ, με σκοπό τα έσοδα που θα συγκεντρώνει να χρησιμοποιούνται για καταφύγιο αδέσποτων. Ο ιδιοκτήτης ζώου θα πρέπει να δηλώνει μέσα σε 5 μέρες την απώλεια του ζώου, με τον αριθμό microchip (για να μην θεωρηθεί εγκατάλειψη αλλά και για να τον εντοπίσουν).
Μεταξύ άλλων το νομοσχέδιο προβλέπει ποινή φυλάκισης ενός έτους και χρηματική ποινή από 5.000 έως 15.000 ευρώ για όσους κακοποιούν και βασανίζουν ζώα. Απαγορεύεται επίσης η συμμετοχή ζώων σε τσίρκο ή άλλα θεάματα και θεσμοθετείται η υποχρεωτική ηλεκτρονική σήμανση όχι μόνο για τους σκύλους, αλλά και για τις γάτες.
Με ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ) ψηφίστηκε επί της αρχής, το νομοσχέδιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό.
Η σημαντικότερη αλλαγή που πέρασε τελικά είναι οτι η διατήρηση της βάσης δεδομένων των microchips περνά πλέον στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ενώ μέχρι σήμερα την ευθύνη είχε ο Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος). Δημιουργείται διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση microchips ώστε να μπορούν οι κτηνίατροι να καταχωρούν απευθείας ή να αναζητούν στοιχεία ζώου.
Στο άρθρο 5 παρ.7 επιβάλλεται η αναγραφή του αριθ. του μικροτσίπ σε όλες τις σχετικες αγγελίες:
"Μετά παρέλευση 30 ημερών από την δημοσίευση του νόμου αυτού, απαγορεύεται η δημοσίευση αγγελειών για ζώα συντροφιάς, προς πώληση, υιοθεσία ή δωρεάν παραχώρηση σε εντυπα, φυλλάδια, τοιχοκολλήσεις ή σε ιστοσελίδες, αν δεν αναφέρεται ο αριθμός της ηλεκτρονικής τους σήμανσης. "
Προβλέπεται προαιρετικά από κάθε Δήμο να επιβάλλει τέλος σήμανσης για τα ιδιόκτητα ζώα έως 3 ευρώ, με σκοπό τα έσοδα που θα συγκεντρώνει να χρησιμοποιούνται για καταφύγιο αδέσποτων. Ο ιδιοκτήτης ζώου θα πρέπει να δηλώνει μέσα σε 5 μέρες την απώλεια του ζώου, με τον αριθμό microchip (για να μην θεωρηθεί εγκατάλειψη αλλά και για να τον εντοπίσουν).
Μεταξύ άλλων το νομοσχέδιο προβλέπει ποινή φυλάκισης ενός έτους και χρηματική ποινή από 5.000 έως 15.000 ευρώ για όσους κακοποιούν και βασανίζουν ζώα. Απαγορεύεται επίσης η συμμετοχή ζώων σε τσίρκο ή άλλα θεάματα και θεσμοθετείται η υποχρεωτική ηλεκτρονική σήμανση όχι μόνο για τους σκύλους, αλλά και για τις γάτες.
ΞΑΝΑ ΣΤΗΝ ΚΟΝΤΡΑ ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ !!!!
Αθήνα, 10/02/2012
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Πρόσφατα, ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, κ.Μ.Τρεμόπουλος, κατέθεσε ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιχειρώντας να ακυρώσει την κατασκευή φράγματος επί του ποταμού Αλιάκμονα στο ύψος του Νεστορίου Καστοριάς. Ο κ.Τρεμόπουλος, στην ερώτησή του, υιοθετεί και προβάλει σχεδόν αυτολεξεί τις απόψεις και τους ισχυρισμούς της ΜΚΟ «Καλλιστώ» γεγονός που εγείρει ερωτηματικά, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την επάρκεια της τεκμηρίωσης και την σκοπιμότητα των θέσεων του. Με τη συγκεκριμένη ερώτηση, το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων αποδεικνύεται πως αγνοεί προκλητικά την τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η τοπική κοινωνία και προσπαθεί με κάθε μέσο, (παραπληροφόρηση - κινδυνολογία), να ακυρώσει μία από τις ελάχιστες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να δώσουν διέξοδο στην ασφυκτική και καλπάζουσα ανεργία της περιοχής, προβάλλοντας αυθαίρετες και αντιεπιστημονικές απόψεις και αγνοώντας προκλητικά τις μελέτες των ειδικών επιστημόνων και μελετητών αλλά και την θέση της τοπικής κοινωνίας.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι αντίθετοι στις λιγοστές ευκαιρίες ανάπτυξης στη δοκιμαζόμενη επαρχία
Στην αγγλική εκδοχή της ερώτησής του, ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων αναφέρει μεταξύ άλλων ότι το υπό κατασκευή φράγμα του Νεστορίου θα δημιουργήσει μια τεχνητή λίμνη 823 στρεμμάτων, η οποία, πέραν των άλλων «κινδύνων» και «καταστροφών» που θα επιφέρει, κατά τον κ.Τρεμόπουλο, θα κατακλύσει «χιλιάδες εκτάρια», δηλαδή δεκάδες χιλιάδες στρέμματα, παραγωγικού δάσους. Το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων, με «ταχυδακτυλουργικό» τρόπο, επιχειρεί να «μετατρέψει» τα 823 στρέμματα μιας τεχνητής λίμνης σε «δεκάδες χιλιάδες στρέμματα παραγωγικού δάσους» που καταστρέφεται. Και όλα αυτά, ενώ η συνολική επιφάνεια της υπό κατάκλυση δασικής έκτασης από τα νερά της τεχνητής λίμνης είναι περίπου 350 στρέμματα, όπως διαβεβαιώνει η Περιφερειακή Ενότητα (Π.Ε) Καστοριάς με τις αρμόδιες Τεχνικές Υπηρεσίες.
Δεν γνωρίζουμε αν το παραπάνω «λάθος» στην αναφορά του Ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων έγινε σκοπίμως ή οφείλεται σε κάποιο «τυπογραφικό λάθος». Σε κάθε περίπτωση όμως, το αποτέλεσμα της ερώτησης αυτής συνιστά μια άκρως επικίνδυνη παραπληροφόρηση, και μάλιστα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία δυσφημεί τη χώρα μας και την τοπική κοινωνία της Καστοριάς, απαξιώνει και θέτει σε ουσιαστικό κίνδυνο ένα αναπτυξιακό έργο το οποίο έφθασε σε φάση κατασκευής μετά από πολύχρονη διαδικασία ολοκλήρωσης όλων των μελετών, σύμφωνα με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής και της Ελληνικής νομοθεσίας.
Η Π.Ε Καστοριάς, αναφέρει χαρακτηριστικά για το θέμα πως «Η διαστρέβλωση των στοιχείων ή και η τμηματική παρουσίαση τους που «συνειρμικά οδηγούν» στη πρόβλεψη καταστροφικών και μη αναστρέψιμων επιπτώσεων για τη περιοχή εγείρει εύλογα ερωτήματα...». Στην ίδια ανακοίνωση της Π.Ε Καστοριάς θίγεται και το χρονικά άτοπο της παρέμβασης: «Η όποια παρέμβαση σε ότι αφορά το συγκεκριμένο έργο θα ήταν αξιολογήσιμη, ίσως και να λειτουργούσε εποικοδομητικά, στο χρόνο έγκρισης του συνόλου των προπαρασκευαστικών διοικητικών πράξεων οι οποίες ήταν ιδιαίτερα πολλές και η ολοκλήρωση τους διήρκησε σειρά ετών. Πραγματικά, προκαλούν προβληματισμό τα βαθύτερα κίνητρα της συγκεκριμένης παρέμβασης την δεδομένη χρονική στιγμή και μάλιστα με τον τρόπο που αυτή δρομολογήθηκε...».
Από τα παραπάνω γίνεται προφανές πως στην πλήρη εγκατάλειψη που βιώνει η Ελληνική επαρχία, έρχεται μέσα στην οικονομική κρίση να προστεθεί η αναίτια, αυθαίρετη και καταχρηστική επίθεση από φορείς και κόμματα που χωρίς καμία σχετική πιστοποίηση αυτοαναγορεύονται σε επιστήμονες της "οικολογίας" και προστάτες του περιβάλλοντος, και αντιτίθενται σε κάθε σοβαρή και επιστημονικά τεκμηριωμένη προοπτική ανάπτυξης.
Παρά το γεγονός ότι για την κατασκευή του φράγματος εκπονήθηκαν ακόμη και ειδικές σεισμολογικές μελέτες από τους πλέον έγκυρους και αναγνωρισμένους φορείς της χώρας μας, όπως το Εργαστήριο Γεωφυσικής του Α.Π.Θ. με τον καθηγητή κ. Κων/νο Παπαζάχο, και το Ινστιτούτο Τεχνικής Σεισμολογίας & Αντισεισμικών Κατασκευών (ΙΤΣΑΚ), η «Καλλιστώ» και οι Οικολόγοι Πράσινοι, μελετώντας και αξιολογώντας (με ποια επιστημονικά κριτήρια και γνώσεις;) το περιεχόμενο και την μεθοδολογία των μελετών αυτών, συμπεραίνουν τελικά ότι «είναι πιθανό» να αυξηθεί η σεισμικότητα στην περιοχή...! «Παιχνίδια πιθανοτήτων» και κινδυνολογία αφάνταστης ελαφρότητας στην πλάτη των τοπικών κοινωνιών από φορείς και ΜΚΟ, η αρμοδιότητα, η ειδικότητα και η λειτουργία των οποίων, σίγουρα δεν είναι και αυτή του σεισμολόγου και ειδικού των σεισμικών ερευνών.
Θα ήταν προς όφελος όλων στη χώρα μας, να τοποθετείται «έκαστος στο είδος του», ιδιαίτερα σε θέματα που σχετίζονται άμεσα με την ανάπτυξη της επαρχίας και την ασφάλεια των κατοίκων της. Ασφαλώς και είναι δικαίωμα κάθε πολίτη και οργάνωσης να κρίνει και να καταγγέλλει ακόμη δημοσίως τις πολιτικές θέσεις και αποφάσεις της Διοίκησης, αρκεί αυτό να γίνεται τεκμηριωμένα και με σοβαρότητα.
Ιδιαίτερα στην οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας εκτιμούμε πως θα πρέπει επιτέλους να θεσπιστούν κάποια όρια ανάμεσα στις προσωπικές-αυθαίρετες αντιλήψεις και ιδεοληψίες κάθε «ευαίσθητου» περί το περιβάλλον φορέα και στην επιστημονικά τεκμηριωμένη θέση και άποψη για την πορεία ανάπτυξης της χώρας μας, όταν αυτή αφορά το μέλλον μιας περιοχής και των κατοίκων της.
Η μετατροπή της έκτασης μιας λίμνης 823 στρεμμάτων σε "δεκάδες χιλιάδες στρέμματα" δάσους υπό καταστροφή, όταν η πραγματική δασική έκταση που θα κατακλυστεί είναι 350 στρέμματα οδήγησε την Π.Ε. Καστοριάς στην παρακάτω χαρακτηριστική έγγραφη δήλωση: «στηλιτεύουμε τη μεθοδευμένη παραπληροφόρηση, ειδικά όταν αυτή αφορά ένα έργο που η τοπική μας κοινωνία οραματίζεται επί σειρά ετών και το οποίο θα λειτουργήσει ως μοχλός ανάπτυξης για το νομό μας».
Αξίζει να σημειωθεί, όπως καταλήγει η ΠΕ Καστοριάς ότι, «η τοπική κοινωνία οι αρμόδιες δημόσιες τοπικές, εθνικές και ευρωπαϊκές αρχές πιστεύουν ότι το κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος για την κατασκευή του φράγματος είναι αμελητέο σε σχέση με τα οφέλη που θα προκύψουν από την κατασκευή του μεγάλου αυτού αναπτυξιακού έργου, που η κατασκευή του ήταν πάγιο αίτημα εδώ και δεκαετίες, καθώς θα αρδεύσει 72.000 στρέμματα, θα ικανοποιήσει τις ανάγκες ύδρευσης 23.000 κατοίκων, θα παράγει υδροηλεκτρική (καθαρή) ενέργεια 18 GWh περίπου το χρόνο, με οικονομικό όφελος για την τοπική κοινωνία περισσότερο από 1.000.000€, θα συμβάλει στην τουριστική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής, θα αποτρέπει τις πλημμύρες κατάντη του φράγματος (που τόσα προβλήματα δημιουργούν κάθε χρόνο) και θα βοηθήσει σημαντικά στην πυρόσβεση των δασών του Γράμμου. Για τους λόγους αυτούς η εξαγγελία κατασκευής του φράγματος είχε την καθολική αποδοχή της τοπικής κοινωνίας και των φορέων όχι μόνον της Καστοριάς αλλά και της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας, καθώς όλοι γνωρίζουν ότι η κατασκευή-λειτουργία του φράγματος θα αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης και ευημερίας όλης της κοινωνίας».
Οι Οικολόγοι Πράσινοι και οι διάφορες περιβαλλοντικές ΜΚΟ, αγνοώντας τη βούληση της τοπικής κοινωνίας, προσπαθούν να επιβάλουν τις απόψεις τους όχι με βάση την επιστημονική τεκμηρίωση και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος αλλά χρησιμοποιώντας την παραπληροφόρηση και την αστήριχτη κινδυνολογία, για να ακυρώσουν το συγκεκριμένο αναπτυξιακό έργο.
Αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής πως δεν αρκούν οι «επικοινωνιακού τύπου» δηλώσεις της ΜΚΟ Καλλιστώ, (η οποία πρωτοστάτησε στην παραπληροφόρηση αυτή), πως «ο τελευταίος λόγος πρέπει να ανήκει στην τοπική κοινωνία», αλλά πρέπει επιτέλους η αρχή αυτή να γίνει απόλυτα σεβαστή στην πράξη. Γιατί οι άνθρωποι της τοπικής κοινωνίας ζουν και θα ζήσουν στην περιοχή, όχι οι αυτόκλητοι και εξ' επαγγέλματος απανταχού «προστάτες» του περιβάλλοντος.
Σχετικοί σύνδεσμοι:
- Η ερώτηση του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων κ.Τρεμόπουλου (18/01/2012)
http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=WQ&reference=E-2012-000198&format=XML&language=EN- Η απάντηση της Π.Ε. Καστοριάς στις θέσεις της Καλλιστώς (17/10/2011)
http://www.kastoria.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=4576&Itemid=205- Οι απόψεις της ΜΚΟ Καλλιστώ για το φράγμα Νεστορίου (11/10/2011)
http://www.callisto.gr/deltia.php?id=186
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)